در دعوای خلع ید خواهان باید مالکیت خود را با ارائه سند رسمی اثبات کند و در واقع اولین اقدام او پس از طرح دعوی،اثبات مالکیت است.
اما در دعوی تصرف عدوانی اثبات مالکیت از سوی خواهان لازم نیست و خواهان فقط باید ثابت کند که سابقه تصرف او نسبت به متصرف فعلی مقدم است و زودتر از او انجام شده است.(اثبات سبق تصرف)
به طور کلی تفاوت خلع ید با تصرف عدوانی عبارتند از:
1-در دعوای تصرف عدوانی رعایت تشریفات دادرسی لازم نمی باشد و رسیدگی خارج از نوبت انجام می شود.در حالی که در خلع ید رعایت تشریفات دادرسی لازم است.
2-دعوای خلع ید تنها به صورت حقوقی قابل طرح است ولی دعوی تصرف عدوانی به دو صورت حقوقی و کیفری قابل طرح و بررسی است.
3-در دعوای خلع ید تنها مالک،وکیل یا قائم مقام مالک و یا نماینده حقوقی وی می تواند طرح دعوی نماید ،در حالی که در دعوی تصرف عدوانی خواهان نیازی نیست که مالک باشد،صرف سبق تصرف خواهان کافی است .حتی اگر مستاجر،مباشر،خادم،رعیت یا کارگر باشد.
4-در دعوی خلع ید حتما باید رای قطعی شود و درخواست اجرا باید صورت گیرد.در صورتی که در دعوی تصرف عدوانی حکم تصرف بلافاصله قابل اجرا است و نیاز به قطعی شدن ندارد.
5-هزینه دادرسی در دعوی خلع ید با توجه به اموال غیر منقول مالی است و بر مبنای ارزش معاملاتی املاک در منطقه محاسبه می شود،در صورتی که هزینه دادرسی در دعوی تصرف عدوانی متناسب با دعاوی غیر مالی محاسبه خواهد شد.
تصرف ,عدوانی ,دعوی ,خلع ,ید ,دعوای ,خلع ید ,تصرف عدوانی ,در دعوی ,دعوی تصرف ,دعوای خلع ,رعایت تشریفات دادرسی
درباره این سایت